19 grudnia 2009

trawy

Chyba w końcu wymyśliłam czym ozdobię moją krakowską szafę. Myślałam o czarnych konturach pawia, kwiatach, ale ostatecznie na białych drzwiach szafy zostaną namalowane trawy lub inne uproszczone rośliny łąkowe np. baldach barszczu pospolitego. co to dokładnie będzie okaże się po powrocie do Krakowa.
Ostatnio na zajęciach największą zmorą są trawy o których musimy znać na prawdę okropne głupoty. Muszę jednak przyznać, że są one na prawdę piękne i nie dziwie się Durerowi, który namalował je na swojej akwareli "Studium Trawy"

22 listopada 2009

Kolczyki- poczatki

Z kolczykami zaczęło się już jakiś czas temu. Pierwsze były tylko dla mnie i Magd (Topo i Marka). Później zaczęły rozpełzać się po akademiku w różne części Polski. Te, które robię teraz różnią się sporo od tych pierwszych, ale o tym innym razem. Puki co kilka starych kolczyków.


Te małe różyczki przygarnęła Ada




Te Ania z przeciwka


a w tych chodzi Marek


czerwone serduszka zostały sprezentowane przez Wiernego Romka Esterze
lawendy są własnością Filo
biedronki i stokrotki należą do Topo


te dała komuś w prezencie Jola


a te ma Ela

Etnodizajn

Korzystając z dzisiejszego Dnia Otwartych Drzwi Krakowskich Muzeów wybrałyśmy się dzisiaj do Muzeum Etnograficznego na wystawy: CO TO JEST ETNODIZAJN? oraz NATURALNE ZASOBY POLSKIEGO DESIGNU.
Pierwszym eksponatem, który przywitał nas w muzeum była śliczna różowa owca na biegunach, która była nagrodą w konkursie organizowanym przez muzeum.

19 listopada 2009

Lampka osty


Lampka powstała, a właściwie została przerobiona do kompletu z szafką i innymi drobiazgami. Czeka ją jeszcze cieniowanie, dodanie nowego abażuru i wymiana żarówki. Z żarówką jest mały problem, bo jest ona trochę inna niż te zwykłe z powodu gwintu. Mam jednak nadzieje, że uda mi się kupić w Hucie.

Stara szafka

Zabrałam się za nią już ponad rok temu. Niestety wszystko wolno idzie i nie chcę się kończy to co się zaczęło. Jak dotąd wyrównałam ną mniej więcej szpachlówką i odnowiłam szufladę.

Doczekałam się też odnowienia drzwiczek, na których też będą motywy dziewięćsiłów.

15 sierpnia 2009

Strach na wróble...a może jednak manekin?

Na słonecznym polu stał sobie strach na wróble. Kiedy przyjrzało mu się bliżej można było dostrzec, że tak właściwie to stary manekin krawiecki. Okazało się, że na polu nie jest już potrzebny, więc zapytałam czy mogę go ze sobą zabrać. Tak to dziwne smutnie wyglądające trupiaszcze na drewnianym stojaku i w potarganych szmatach trafiło do mnie.
Przeleżał bez zmian prawie rok. Pewnego dnia przyszła na niego pora. Jego beznadziejny stan był odzwierciedleniem tego jak beznadziejnie się czułam w duchu. I z nim i ze mną gorzej już nie mogło być. W takim wypadku nie było nic do stracenia. Nożyczki w dłoń i tniemy:


Z każdym cięciem było gorzej



...gorzej...



... i jeszcze raz gorzej.

Jak widać nie wygląda to dobrze. Po ściągnięciu koszulki i powłoki manekina dobrałam się do warstwy filcu. Brało mnie zwątpienie, ale co robić? Z nim jest źle, ze mną źle, więc jaka to różnica?
Odkurzyłam go i wyczyściłam. Widać było na nim skutki wilgoci. Zdeformował się w niektórych miejscach.
Po odłączeniu spodniej, drewnianej części okazało się, że jednak ma coś w środku. Jego wnętrze okazało się być niemieckojęzyczne, a do tego świąteczne i wiekowe. Wyklejony był od środka kartkami z niemieckiego kalendarza. Tylko co robiły w środku kartki rodem z lat 20.?
Teraz manekin jest już po trochę naprawiany. Mam nadzieje,że pomogą bandaże z wikolem i kilka innych rzeczy. Wciąż jednak mam problemy z naprawą deformacji. Przy zbyt mocnym kształtowaniu mogę go zepsuć do końca.




Dodaj wideo

04 sierpnia 2009

Początek

Początki bywają trudne i o tym chyba wiadomo. Założyłam tego bloga aby mieć miejsce do publikowania od czasu do czasu tego co powstaje u mnie. Czasem są to przedmioty zdobione decoupage, czasem odnawiane meble, ale także kolczyki i wiele innych drobiazgów.